Model Wilsona, zwany również systemem EOQ (Economic Order Quantity), jest powszechnie stosowaną metodą zarządzania stanami magazynowymi w celu obniżenia kosztów zapasów w magazynie.
Jest to jeden z najprostszych do zastosowania modeli zarządzania zapasami, dlatego jest tak szeroko stosowany. Koncentruje się na obliczaniu odpowiedniej ilości każdego produktu lub surowca dla firmy w celu zminimalizowania kosztów zapasów.
Poniżej przyjrzymy się bliżej tej metodzie, analizując jej cechy, zalety, wady i zastosowania:
Czym jest metoda Wilsona lub system EOQ i kiedy się pojawiła?
Model ten został spopularyzowany w 1934 r. wraz z publikacją artykułu autorstwa R.H. Wilsona, od którego pochodzi nazwa modelu i został pierwotnie opracowany przez inżyniera Forda Whitmana Harrisa podczas pracy dla Westinghouse Corporation.
Metoda ta ma na celu usystematyzowanie towarów, które są okresowo przechowywane w magazynie oraz określenie ilości i daty, w której należy złożyć zamówienia u dostawców.
Chociaż system ten jest powszechnie stosowany do usystematyzowania zakupu surowców, ma on zastosowanie do optymalizacji zakupu dowolnego produktu potrzebnego firmie, o ile koszty zakupu można określić, biorąc pod uwagę zamówienia i magazynowanie
Metoda jest prosta i opiera się na wzorze, który pozwala określić, w jakim czasie i w jakiej ilości należy złożyć zamówienia dla firmy, biorąc pod uwagę popyt i minimalny bezpieczny stan magazynowy firmy.
Aby prawidłowo opracować model i dokonać obliczeń, wymagana jest pełna wiedza na temat procesów logistycznych firmy oraz różnych etapów łańcucha dostaw i podejmowania decyzji.
Podstawowe założenia modelu
Aby móc opracować metodę EOQ, w firmie muszą być spełnione następujące warunki lub podstawowe założenia, w przeciwnym razie obliczenia nie mogą być przeprowadzone dokładnie:
- Zakłada się, że popyt firmy jest znany, niezależny i bez większych wahań w ciągu roku, a zatem stały.
- Koszt jednostkowy każdego produktu lub zakupu musi również spełniać te warunki, czyli być znanym i stałym przez cały rok. Nie dotyczy produktów sezonowych.
- Koszty magazynowania są również znane i zależą od poziomu zapasów.
- Potencjalne rabaty oparte na wielkości zakupu lub zamówienia nie są brane pod uwagę.
- Czasy dostaw i załadunku dostawcy są również uważane za stałe i są znane.
- Zakłada się, że nie ma braków magazynowych i że dowolna ilość produktu może zostać zamówiona u dostawcy w dowolnym momencie.
Formuła EOQ lub model Wilsona
W celu obliczenia formuły musimy określić następujące warunki:
Q: Optymalna ilość każdego zamówienia
K: Koszt każdego zamówienia
D: Roczne zapotrzebowanie na produkt lub surowiec
G: Koszt przechowywania każdej jednostki
Biorąc pod uwagę te zwroty, otrzymujemy uproszczony wzór, który daje definicję optymalnej ilości dla każdego zamówienia firmy (Q):
Praktyczny przykład modelu EOQ (Economic Order Quantity)
Przechodząc od poprzedniej formuły teoretycznej do praktycznego przykładu, załóżmy, że fikcyjna firma Sillas Grandes World SL dystrybuuje krzesła biurowe w swoim kraju i chce wiedzieć, jaka byłaby optymalna ilość produktu, którą powinna mieć w zamówieniach.
Jeśli firma ma roczne zapotrzebowanie na 6000 krzeseł (D), koszt każdego zamówienia lub zakupu, ze wszystkimi powiązanymi wydatkami (K) wynosi 300 €, a roczny koszt przechowywania każdego krzesła (G) wynosi 5 €, jaka byłaby optymalna ilość każdego zamówienia (Q)?
Zgodnie ze wzorem otrzymujemy, że Optymalna Ilość dla firmy Sillas Grandes World SL wynosi 848,52 jednostek na każde złożone zamówienie. W związku z tym będzie musiała składać 7,07 zamówień rocznie.
Dzięki tym wynikom, postępując zgodnie z metodą Wilsona lub EOQ, firma osiągnęłaby optymalny poziom zapasów w całym magazynie bez posiadania nadmiernych zapasów lub braków magazynowych.
Zalety modelu EOQ lub CEP
Model Wilsona lub EOQ jest szeroko stosowany na całym świecie ze względu na jego przewagę nad innymi metodami.
Główne zalety tego systemu można podsumować w następujący sposób:
- Prostota i łatwość realizacji w porównaniu z innymi podobnymi modelami.
- Metoda EOQ lub CEP pomaga zoptymalizować koszty magazynowania i zakupu.
- Zapobiega to powstawaniu nadmiernych zapasów w magazynie
- Określenie właściwej ilości produktu do zakupu pomaga uniknąć braków magazynowych.
- Model EOQ (Economic Order Quantity) przyniósł zadowalające rezultaty w sytuacjach spełniających powyższe założenia.
Wady metody EOQ lub Wilsona
Główne wady modelu Wilsona lub systemu EOQ wynikają z tych samych założeń, co powyżej, ponieważ ograniczają one jego zastosowanie i oddalają model od rzeczywistych sytuacji z niestałymi warunkami.
Główne wady tego modelu są następujące:
- Założenia te sprawiają, że model ten jest niepraktyczny lub nierealny dla wielu firm ze względu na jego charakterystykę. Założenie stałego popytu oznacza, że model EOQ nie jest przydatny dla firm z sezonowym, okazjonalnym lub nieregularnym popytem, lub może prowadzić do błędów w przypadku drastycznej zmiany nawyków klientów.
- Fakt, że rabaty ilościowe nie są brane pod uwagę, pomija bardzo istotną zmienną, która może zrównoważyć koszty magazynowania.
- Założenie natychmiastowości w uzupełnianiu zapasów również nie jest całkowicie realistyczne, a bez uwzględnienia tej zmiennej mogą wystąpić braki magazynowe, które należy wziąć pod uwagę przy opracowywaniu modelu.
Jeśli potrzebujesz porady w zakresie wyboru odpowiedniego systemu magazynowego dla swoich potrzeb magazynowych, optymalizacji dostępnej przestrzeni lub przeprowadzenia projektu zwiększenia pojemności magazynowej, nasz zespół z przyjemnością Ci pomoże. Skontaktuj się z nami tutaj.
